Suriname in de jaren 80

De schrijfster heeft zelf jaren in Suriname gewoond. Al bij haar eerste bezoek werd ze verliefd op dit land.
Dit is haar debuutroman maar niet haar eerste boek dat zich afspeelt in Suriname. Ze schreef eerder het kinderboek Thula, over een lief eigenwijs meisje die in Suriname aan een brede rivier woont en daar een groot avontuur beleeft.

Wat ik van het boek tussen tulp en fayalobi vind:
Allereerst de cover. Hierop is een tekening van een naakt vrouwenlichaam te zien tussen twee bloemen, de tulp en de faya lobi. Heel stijlvol zonder poespas. Het spreekt voor zich.

Het verhaal speelt zich af begin jaren 80 en wordt verteld vanuit het perspectief van Laura. Zij is getrouwd met Frank en samen hebben ze drie zoontjes. De oudste is vier en de jongste nog een baby. Het gezin woont in Nederland.
Frank is arts en kan in zijn geboorteland Suriname aan de slag als huisarts. Zijn vrouw Laura die fantastische herinneringen heeft aan hun eerdere vakantie is gelijk enthousiast. Zij ziet het wel zitten om een nieuw bestaan met haar gezin in een ander land te beginnen.
Dat wonen in Suriname toch iets anders is dan een lange vakantie, komt ze snel achter. Andere gewoontes en gebruiken maken het niet gemakkelijk voor Laura om zich thuis te voelen in Paramaribo. Ze ontmoet plaatselijke bewoners, sluit vriendschappen en probeert het beste van het leven te maken. Het boek is een beschrijving van het leven van een vrouw die is geëmigreerd naar Suriname in een roerige periode. Met alle ups en downs en politieke onlusten.

De manier van schrijven is recht toe recht aan zonder overbodige zinnen. Ik vind dit prettig lezen.
Ik vind dit boek een aanrader maar het is naar mijn idee wel echt een boek dat meer vrouwen dan mannen zal aanspreken omdat het toch hoofdzakelijk draait om de gevoelens van Laura.