Mooi boek

Bittere strijd van Jorinde Molenaar mocht ik lezen voor de Zin in Feelgood leesclub.
Voor mij een onbekende schrijfster maar omdat ik na het lezen van de achterflap tot de conclusie kwam dat het in de lijn lag met schrijfsters als Farina Eden, Charlotte Jacobi leek het mij leuk om te lezen.

Dit is deel 2 in de Zaanse cacaotrilogie.
Ik ben hier in begonnen maar kon er geen touw aan vast knopen. Het voelde alsof je midden in een verhaal terecht kwam. Ik heb daarom deel 1 aangeschaft en heb dat eerst gelezen. Zo kom je meer te weten over de geschiedenis van de fabriek en de personages. Deel 1 gaat voornamelijk over de periode rond de eerste Wereldoorlog al wordt dat niet heel erg uitgewerkt. Deel 2 gaat over de periode voor, tijdens en na de tweede wereldoorlog. De personages uit deel 1 groeien op en tragedies vinden plaats. Vooral Noor, de dochter van Timmer Veenstra (directeur van de cacaofabriek) krijgt het zwaar te verduren.
Rouw, depressie maar toch door proberen te gaan. Het komt allemaal aan bod. De 3 vriendinnen uit deel 1 gaan elk hun weg, krijgen gezinnen. Die kinderen worden ook weer gevolgd in hun leven. In deel 2 reis je met Fieke de hele wereld over als ze haar droom als kunstenares waar heeft kunnen maken. Annabel komt terug uit het klooster en het ene geheim na het andere geheim wordt blootgelegd. Noor blijft aan als directrice van de cacaofabriek en probeert in tijden van oorlog het bedrijf overeind te houden. Dan worden meerdere mannen, waaronder Noors echtgenoot Hugo, meegenomen door de Duitsers. Het verhaal neemt je ook mee in Hugo zijn verhaal in de kampen in Duitsland en Noorwegen. Zou hij ooit nog terugkeren?
Na de oorlog keren een aantal medewerkers van de fabriek terug. Ondertussen is de ene na de andere tragedie voor Noor reden om depressief te worden.
Komt zij dit te boven?

Ik vond het een leuk boek om te lezen. Echter werden er soms verhaallijnen uit 2 personages geschreven waardoor de tekst hetzelfde was maar de beleving anders. Dit gaf voor mij geen meerwaarde aan het boek.
De hoofdstukken zijn kort en lezen vlot door. Ook de afwisseling tussen de verschillende personages en hoe zij uiteindelijk weer bij elkaar komen zit goed in elkaar. Het verhaal is als een soort dagboek opgebouwd en soms zitten er heel wat maanden tussen. Dat kan het verhaal wel wat verwarrend maken.

Ik ben heel erg benieuwd naar het afsluitende deel van de trilogie. Hoe gaat het verder met de drie vriendinnen en hun kinderen?
Zodra het boek uit is zal ik het zeker lezen.