Niemand verlaat het pad....

In 2022 won Mariken Heitman de Libris Literatuurprijs met haar roman “Wormmaan”. Met haar nieuwe boek “De mierenkaravaan” geeft Heitman, die biologie studeerde en ervaring opdeed in een biologische groentetuin, opnieuw de natuur een belangrijke rol in een van haar boeken.

Kiek, het hoofdpersonage, heeft met toewijding en liefde haar groentetuin opgebouwd. Ze kent de waarde, eigenschappen en eigenaardigheden van de planten, insecten en andere dieren in de tuin als geen ander. Gebruikmakend van een gedetailleerde zaai- en activiteitenkalender en met hulp van een diverse groep van toegewijde vrijwilligers, zorgt Kiek ervoor dat de tuin een vruchtbare plek blijft voor mens, plant en dier. Zaaien, kiemen, bloeien, oogsten en sterven volgen elkaar op en zijn onderdeel van een delicate cyclus. Kiek voert zelfverzekerd de regie over dit complexe en harmonieuze ecosysteem en bewaakt de samenhang van het geheel. Wanneer bij haar een progressieve zieke wordt geconstateerd, begint ze te twijfelen of ze nog op haar lichaam kan vertrouwen en worstelt met haar voortschrijdend verval. Ze vraagt zich af of ze voor de tuin kan blijven zorgen. Is er een toekomst voor de tuin zonder haar? Is er een toekomst voor haar zonder de tuin?

De mierenkaravaan volgt op indringende wijze het leven van Kiek, de tuin en haar bewoners door de seizoenen heen. Het boek staat vol van prachtige beeldspraak, zoals ‘De rijen bieten die met hun morsige buik boven de broekrand van de aarde piepen’. Heitman maakt gebruik van treffende analogieën, bijvoorbeeld: ‘Zoals een kind, strak ingestopt in bed, zich makkelijker overgeeft aan de slaap, zo ontkiemt roggezaad beter op zacht aangedrukte grond’.

De mierenkaravaan neemt de lezer mee in de wonderlijke wereld van de tuin en de strijd van Kiek met haar ziekte. Het voelt alsof je samen met de personages door de tuin wandelt. We volgen hen op een oneindig pad waarvan het begin en het einde in duisternis blijven gehuld.