Rodham: een prima wat-als roman met wat weeffoutjes

De roman Rodham van Curtis Sittenfeld gaat over het leven van Hillary Clinton als ze niet zou zijn getrouwd met Bill Clinton. Het is een was-als-verhaal. Rodham is fictie, maar wel deels gebaseerd op het echte leven van Hillary Rodham Clinton. Daarin zit de kracht en tegelijk de zwakte van het boek.

De gedachte achter het boek is leuk en Sittenfeld werkt met verve uit hoe het leven van Hillary eruit zou hebben gezien zonder Bill. Sittenfeld beschrijft de gebeurtenissen in het boek trefzeker, toegankelijk en met de nodige humor. Zij weet ook de spanning goed op te bouwen. Eenmaal aan het boek begonnen wil je het zo snel mogelijk uitlezen.

Het verhaal wordt naast een proloog in drie delen verteld. Het eerste deel gaat over de jonge Hillary en dat deel komt grotendeels, maar zeker niet volledig, overeen met het werkelijke leven van Hillary. In de laatste twee delen wordt het wat-als scenario uitgewerkt door Sittenfeld.

Tijdens het lezen van het boek vraag je je regelmatig af of een gebeurtenis echt is gebeurd, maar, en daar gaat het soms mis, in deel 2 en 3 vraag je je daarnaast net iets te vaak af of het wel waarschijnlijk is dat het had kunnen gebeuren. Een aantal gebeurtenissen uit deel 2 en 3 sluiten niet aan bij het beeld dat van de fictieve Hillary in deel 1 wordt geschetst, maar lijken ook niet te passen bij de echte Hillary, zoals we haar kennen uit de media. Op die momenten gaat het tegenwerken dat Hillary Clinton is een bekende vrouw is, die we via de media kennen of denken te kennen. Sittenfeld slaagt er niet volledig in om haar fictieve Hillary levensecht te laten zijn. Hillary, maar ook andere personages, blijven ietwat oppervlakkig. De oudere Hillary in Rodham is als personage bovendien ontoegankelijk. Je komt niet echt dichtbij haar. Dat maakt het lastig om je volledig in te leven in het verhaal.

Sittenfeld bouwt de spanning goed op en haar schrijfstijl leest prettig. Het boek heeft ruim 450 pagina’s, maar eigenlijk is dat nog niet genoeg om het hele verhaal te vertellen. De keuzes van de personages roepen namelijk meer vragen op dan in het boek worden beantwoord. Dat geeft een onbevredigend gevoel als het boek uit is. Het boek eindigt ook vrij abrupt. Verder laat de vertaling hier en daar te wensen over, wat een negatieve invloed heeft op het leesplezier.

In Rodham wordt Hillary vroeg of laat met al haar fouten geconfronteerd. De consequenties van haar keuzes achtervolgen Hillary door heel het boek. Dat is mooi gedaan.

Conclusie
De kracht van Rodham is het interessante thema van het boek en de manier waarop Sittenfeld fictie en non-fictie door elkaar weeft. Er zitten echter wel wat weeffoutjes in het boek. Toch is het boek zeker de moeite van het lezen waard. Na het lezen denk je vast nog even na over het boek: ja, maar wat nou als...