Tom Clancy’s Splintercell: Blacklist: Aftermath

En de prijs voor de langste titel gaat naar… Het is misschien wel wat raar maar er zit een goede reden achter. In het Nederlands wordt vaak gewoon afgekort tot “Tom Clancy’s zwarte lijst” maar ik vind dat dit een groot deel van het boek verstopt. Het boek is namelijk de ‘aftermath’ van de gebeurtenissen in de zevende en meest recente instantie van de videogame reeks “Splintercell” van Tom Clancy, namelijk “Tom Clancy’s Splintercell: Blacklist”. Dit vind ik, als videogamefanaat best belangrijk omdat het verhaal hierin een grotere context aan het boek geeft en alle karakters een verder uitgewerkte ontwikkeling krijgen.
Het is heel duidelijk dat dit een techno-thriller van formaat is. Over alle technologische voorwerpen die gebruikt worden wordt immers heel gedetailleerd uitgelegd hoe het er uit ziet en wat het doet. Het grote vliegtuig, Paladin genaamd, dat gebruikt wordt als mobiele uitvalsbasis met de Strategic Mission Interface table of SMI-tafel in het midden van de controlekamer komt op als goed voorbeeld.
Kort samengevat gaat het over Igor Kasperov, een invloedrijke en succesvolle Russische softwareontwikkelaar, die door het Kremlin verplicht wordt een computervirus op de Verenigde Staten los te laten en als gevolg gedwongen moet vluchten. De Vierde Echelon-eenheid onder leiding van Sam Fisher wordt opgedragen om hem te vinden en te beschermen. Andere organisaties willen hem namelijk ook vinden maar met veel minder goede bedoelingen. Dit avontuur leidt de eenheid de wereld rond. Er wordt ook ontdekt dat het computervirus een deel is van een veel groter plan en bedoeld is om de Verenigde Staten uit te schakelen. Deze speciale eenheid moet zich alleen verantwoorden aan de president, wat ze vaak genoeg doen want deze heeft blijkbaar niets beter te doen. Ook hebben ze toegang tot de beste wapens, de nieuwste technologie en volledige overheidsmachtiging. Een echte technologische fantasie dus.
Zoals misschien wel te verwachten was in een techno-thriller zijn de emoties iets meer geforceerd en leunen de karakters al meer aan naar de kant van een flat-character, dit laatste is een iets kleiner probleem als je al de andere boeken en videogames in de reeks ook meerekent in de ontwikkeling van de karakters. Kasperov is dan wel weer meer uitgewerkt, misschien is dit omdat ze hem alleen in dit boek nodig hebben. Je kan moeilijk de hoofdkarakters van een reeks door alle evolutie laten gaan in één enkel boek. Met een antagonist, die maar in één boek voorkomt, kan dit wel. Hierdoor is hij dus beter uitgewerkt en een interessanter karakter dan de rest van de hoofdfiguren die we goed kennen.
De scenes waarin het technologische aspect het belangrijkste is zijn dan wel heel goed en gedetailleerd uitgeschreven, wat wel te verwachten was. Aan de lange accurate beschrijvingen van de omgeving en attributen van alle personages zal het niet liggen. Het is het meest volledige beeld dat gegeven kan worden van moderne oorlogsvoering, of hoe we het ons fantasievol inbeelden.
Dit boek is ideaal voor mensen die van dit soort verhalen kunnen genieten. Een speciale eenheid die kan doen wat ze willen en daarbij allerlei soorten ‘state-of-the-art’ technologie gebruiken waar maar niet over gezwegen kan worden. Voor sommige een droom voor andere maar een saaie bedoening.
Ikzelf heb enorm van het boek genoten en wil ook andere van de reeks graag lezen.