Inspirerend en levensecht

In het ontroerende autobiografische boek “Verborgen rugzak” neemt Claudia Vanzegbroeck de lezer mee in het kinder- en tienerleven van Tasha, die op vierjarige leeftijd te maken krijgt met de diagnose diabetes type 1. Het verhaal schetst een krachtig beeld van de onzichtbare strijd tegen haar ziekte, maar ook tegen de onwetendheid en het onbegrip van anderen die zich niet bewust zijn van de grote beperkende impact van een “verborgen” ziekte op doodnormale zaken.
Tasha's verlangen naar een normaal leven, net als dat van haar klasgenootjes, vormt de rode draad door het verhaal. Ze wil zorgeloos naar school gaan maar voelt zich daar vaak een buitenstaander. Het constant gevecht tussen moedeloosheid en wilskracht is een ander krachtig thema in het boek. Tasha leert al op jonge leeftijd dat haar hypo's onvoorspelbaar zijn en dat ze soms de controle verliest en ze geen andere keuze heeft dan de situatie te ondergaan. De schrijfster weet de rauwe gevoelens van onzekerheid, frustratie, opstandigheid en pijn zo treffend te vangen dat je je als lezer moeiteloos in Tasha’s schoenen kunt verplaatsen.
De onvoorwaardelijke steun van haar ouders en grootouders speelt een cruciale rol in Tasha's leven. Zij zorgen ervoor dat ze ondanks haar ziekte zoveel mogelijk een normaal leven kan leiden. Het leven van Tasha is als dat van een koorddansende ballerina: elke stap die ze zet, is een evenwichtsoefening op de dunne koord van haar gezondheid die haar heen een weer doet slingeren tussen moedeloosheid en doorzettingsvermogen. Haar familie fungeert als een stevig vangnet, dat Tasha opvangt telkens wanneer ze dreigt te vallen.
“Verborgen rugzak” is een boek dat niet alleen inspireert, maar ook bewustzijn creëert over een ziekte die vaak over het hoofd wordt gezien. De schrijfstijl is elegant en toegankelijk. Dit boek is een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in verhalen over vallen en opstaan en over het belang van begrip en empathie.