Het gelukkigste meisje ter wereld

De kaft valt op en door de zwarte roos had ik direct al het idee dat het gelukkigste meisje ter wereld niet gelukkig zou zijn.

De aanbevelingen op het boek zijn erg veelbelovend, ze beloven spanning vanaf de eerste bladzijde, een boek wat je koortsig verder doet lezen, een verhaal wat in een razend tempo beschreven wordt.
Helaas maakt het die vooruitzichten wat mij betreft niet waar.
Ik vind de schrijfstijl chaotisch en druk en de schrijfster gebruikt vaak hele lange zinnen met veel bijzinnen en een overload aan informatie.
Er worden zoveel personages in het boek opgenomen dat het er mij teveel zijn en sommige komen letterlijk maar in 1 zin voor zoals bv Louise de huishoudster.
Toen ik ruim over de helft van het boek was kwam er wat meer spanning en vaart in het verhaal, waarna het weer wat inzakte.
Er komen veel flashbacks voor in het verhaal. Dat vind ik prima maar de combinatie met vooruitblikken zoals later zou blijken... vind ik dan niet prettig.

Het genre is onduidelijk, er zit wel wat spanning in maar het is geen thriler.
Ani's leven is 1 grote leugen maar niet op een chicklit manier
En een roman vind ik het ook niet.

De verhaallijn is wel leuk maar naar mijn mening is dit een prima eerste opzet en moet er voor mij nog veel aan geschaafd en herschreven worden om het een echt leuk boek te maken.