Briljant of toch luiheid?

Ik had meer verwacht van dit boek. Grappig hoor dat egocentrische en direct aanspreken tot de Lezer, maar dat ging me net iets te lang door zonder teveel inhoud. Nu lijkt het er vooral op dat Martin een boek moest schrijven, want ja toch ergens een contract getekend na de slimste mens. Mooie stukjes over mama, maar vooral veel opvulling met experimenteel? witregels (wat ik trouwens niet heel storend vond) en gewauwel over tja wat eigenlijk? (Wel storend). Nou ja, concluderend niets voor mij, maar misschien begrijp ik het niet en is het meer iets voor de inner cirkel? (schrijvers onder elkaar), want die schijnen het wel allemaal fantastisch te vinden.