Het boek Smeulend vuur van Yrsa Sigurdardottir heb ik als Crimezonebuzzz boek gelezen en ik werd getriggerd omdat Sigurdardottir als vrouwelijke tegenhanger van Arnaldur Indridason wordt gezien. De verwachting en de vergelijking gaat niet helemaal op omdat Sigurdardottir niet schrijft over een melancholieke rechercheur van middelbare leeftijd met kinderen met behoorlijk grote problemen. Ook zijn de boeken minder zwaar op de hand dan de boeken van Indridason. Beide schrijvers behoren wel tot mijn favoriete genre inmiddels.
Smeulend vuur bevat verschillende verhaallijnen. Een speelt zich af in 1973 ten tijde van een grote vulkaanuitbarsting op een klein eiland bij IJsland. De personages die in de andere verhaallijn prominenter aanwezig zijn waren in 1973 tieners. In 2007 vindt er een opgraving plaats op de plek van de uitbarsting, hier worden lichamen gevonden van mensen die niet door de vulkaanuitbarsting om het leven gekomen zijn. Dan is er nog een kleine uitstap naar anorexia en dit uitstapje blijft lang in het ongewisse maar op het laatst wordt duidelijk hoe ook dit puzzelstukje in het geheel past.
De personages zijn mooi uitgewerkt, in de gesloten IJslandse gemeenschap is van alles bekend maar iedereen lijkt te zwijgen, de mensen die meer van de drie gevonden lijken af weten zijn oud, leven niet meer of zijn dement. Iedereen lijkt iedereen de hand boven het hoofd te houden. Zo heeft ieder een geheim lijkt het en het is aan Thora Gudmundsdottir en haar eigenzinnige secretaresse Bella om hier uit zoeken wie de moordenaar of moordenaars zijn. Niets is zoals het lijkt.
De ontknoping vind ik een beetje een anticlimax. Er wordt naar een eind toe gewerkt en dan gaat het op het laatst allemaal een beetje te snel en vind ik het motief voor de moord op Alda te slap, zeker als je het motief inmiddels kent voor de moorden tijdens de nacht van de vulkaanuitbarsting. Het is echter wel een zeer leesbaar boek, zodat dit boek 4 sterren verdient.