Lezersrecensie
Leestip! Een klein beetje geweldig
Beste, beste Dawn French,
Jij zorgde ervoor dat ik met mijn ogen gericht op één van de allerbeste eerste bladzijdes die ik ooit gelezen heb, door het poortje van de bibliotheek naar buiten liep en vervolgens tegen een paal liep.
Jij met je briljante openingszin was het die me liet snakken naar de tweede zin en de derde en de vierde… Jij was het met je buitengewone formuleringen die me al lezend in de auto liet stappen en de wereld om me heen liet vergeten, ondanks de bult op mijn kop, met je zinnen die doordrenkt zijn van zelfspot en ondergedompeld in een sausje van humoristisch cynisme.
Oh, beste, beste Dawn… Ik heb je boek verslonden en ontdekt hoe het voelt als tranen van genot over je wangen glijden.
Het verhaal over een doorsnee gezin wordt verteld vanuit drie karakters: Mo, dochter Dora en zoon Peter. Het verhaal gaat toch vooral over Mo van bijna 50 die het ouder worden niet goed kan omarmen en worstelt met de gebreken die zich manifesteren.
Ze is kinderpsychologe en werkt aan een handboek over tieners terwijl ze zich soms geen raad weet met haar eigen tieners.
De schrijfstijl van Dawn French spreekt mij aan: eerlijk, simpel, recht door zee met héél veel humor. Ik vond het heerlijk ontnuchterend en raad het aan als je zin hebt in een relativeringsboost.
Jij zorgde ervoor dat ik met mijn ogen gericht op één van de allerbeste eerste bladzijdes die ik ooit gelezen heb, door het poortje van de bibliotheek naar buiten liep en vervolgens tegen een paal liep.
Jij met je briljante openingszin was het die me liet snakken naar de tweede zin en de derde en de vierde… Jij was het met je buitengewone formuleringen die me al lezend in de auto liet stappen en de wereld om me heen liet vergeten, ondanks de bult op mijn kop, met je zinnen die doordrenkt zijn van zelfspot en ondergedompeld in een sausje van humoristisch cynisme.
Oh, beste, beste Dawn… Ik heb je boek verslonden en ontdekt hoe het voelt als tranen van genot over je wangen glijden.
Het verhaal over een doorsnee gezin wordt verteld vanuit drie karakters: Mo, dochter Dora en zoon Peter. Het verhaal gaat toch vooral over Mo van bijna 50 die het ouder worden niet goed kan omarmen en worstelt met de gebreken die zich manifesteren.
Ze is kinderpsychologe en werkt aan een handboek over tieners terwijl ze zich soms geen raad weet met haar eigen tieners.
De schrijfstijl van Dawn French spreekt mij aan: eerlijk, simpel, recht door zee met héél veel humor. Ik vond het heerlijk ontnuchterend en raad het aan als je zin hebt in een relativeringsboost.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van wendymborst@gmail.com
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
In een wrak voor de Texelse kust wordt een waardevolle trouwjurk gevonden. Het is aan archeologe Emilie om het verhaal achter de jurk te ontrafelen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Mirjam van Biemen was acht jaar oud toen haar moeder een einde aan haar leven maakte in een psychiatrische inrichting. Twintig jaar later gaat Mirjam op zoek naar antwoorden. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
