Uniek

Herinner mij deze boeken nog van vroeger, waren toen erg in trek. Ik begrijp waarom. Het kleurgebruik en de illustraties maken het aantrekkelijk om te lezen, helemaal voor een kind dat veel in beelden denkt.
Het verhaal heeft niet veel diepgang. Het heeft wel terugkerende woorden/uitspraken. Bijvoorbeeld het woord ‘piep’. Dit komt vaak wanneer Geronimo bang is. De lezer leest dit verhaal vanuit het ik-perspectief. De rol van dit ik-perspectief wordt vertolkt door Geronimo Stilton, uitgever van krant de Wakkere Muis.
Voor de leescoördinator een boek om terug te laten komen in de bibliotheek op school. Als je het boek bestudeert, zie je niet alleen veel plaatjes en verschillende lettertypen, maar ook prachtige woorden die zorgen voor woordenschatuitbreiding (archieven, publiek, kasteel, marmeren, gegraveerd, gedecoreerd en ga zo nog maar even door…).
Ook komen een aantal spreekwoorden in de context voor, waarbij je aan het einde van de boek de letterlijke betekenis nog even kunt lezen. Zo vertelt Geronimo op een gegeven moment: ‘Ik had er van alles tegenin kunnen brengen, maar ik wist dat ik toch aan het kortste eind zou trekken.’
Extra punten voor de laatste pagina's! Hierop worden nog een aantal vragen gesteld aan de lezer. Dit gebeurt onder het mom van dat je als je deze vragen goed beantwoord, je net zo'n goede verslaggever zou kunnen worden als Geronimo Stilton zelf. Begrijpend lezen wordt hier dus ook mee geoefend.

Kortom: deze boeken zijn uniek door de verschillende lettertypes, veel illustraties, vragen aan het einde en de spelletjes tussendoor (hoe moet de Jeep rijden om heelhuids uit het dichtbegroeide bos te komen?).
Dit boek draagt zijn steentje bij aan het verhogen van leesplezier bij kinderen!

Kinderen zouden dit boek zelf kunnen lezen vanaf 8 à 9 jaar.