"Ik merkte dat ik het wel leuk vond, vechten. Dat ik dat nooit eerder gedaan had." Aan de vooravond van zijn levensavond blikt de auteur zonder zichzelf of anderen te ontzien terug op de vele schermutselingen die hij decennialang het hoofd moest bieden dan wel meende te moeten veroorzaken. Dat begon met de ongebruikelijke wijze waarop hij de baarmoeder verliet en heeft bij het ter perse gaan nog geen einde genomen. Bitcoinblackmail. Burgerlijke baldadigheid. De marechaussee twee man sterk aan de deur. Met een deur van de trap vallen. Het verwijt krijgen geen hersens te hebben. Normale mensen zouden om minder in therapie gaan, Martin de Jong zet het geleden en teweeggebrachte leed om in 280 pagina’s lachrijk leesplezier. Reacties op recent verschenen werk: "Een grappig en boeiend boek dat de verbeelding overuren laat maken." (Lezers Tippen Lezers over Een soort ding) "Een echte verrassing!" (BoekPerWeek over Livia) "Mijn eerste boek van Martin de Jong is me buitengewoon goed bevallen. (…) Ik ben meteen aan mijn tweede Martin de Jong begonnen!" (Hebban over Livia)
