Betoverende pijn verhaalt over een reis door de vier seizoenen. De hoofdpersoon is in haar jeugd betoverd en zoekt een tegenspreuk. De reis start in de winter, waar zij ooit verdween in een zelfopgelegde gevangenis en voert de lezer naar de lente om er daar achter te komen dat ze nog steeds leeft bevroren in de tijd: het eeuwige zwart wit. Lukt het haar te ontsnappen en de tegenspreuk te vinden? Reis mee! De gedichten zijn door Mary-Jane geschreven over een periode van vier jaar, waarin zij intensieve therapie onderging voor een complexe posttraumatische stressstoornis. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, bieden de gedichten herkenning, troost en hoop. Haar boodschap is duidelijk: durf je angst in de ogen te kijken.
