De auto's van mijn vader

Ellen Stikker is in het ziekenhuis beland. Er wordt gedacht aan het mysterieuze syndroom van Guillain-Barré: Alle Zenuwen Ziek. Na de spoorloze verdwijning van haar geliefde specialist dokter Wieland en een pijnlijk mislukte ruggenprik, komt ze terecht in dat barre niemandsland van ziekte en ouderdom.Ze sluit vriendschap met medepatiënt mevrouw Gortzak, hoogbejaard en dapper, en met de aan zijn hand gewonde pianist Henry Hovy, met wie er al snel een band ontstaat, hun vaders zijn allebei Indië-veteraan. Het enige wat Ellen weet is dat haar vader als dienstplichtige in Indië voor het rollend materieel zorgde. Wanneer ze documenten opvraagt, blijkt hij ook gevangen te hebben gezeten. Wat heeft hij uitgespookt? Waarom kon hij nauwelijks normaal met zijn eigen gezin omgaan, en was hij wel uiterst behulpzaam als hij iemand langs de weg met een kapotte auto aantrof? Terwijl haar lichaam slechts tergend langzaam beter wil worden, en ze zich afvraagt wie haar vader in godsnaam was, levert haar zoektocht naar het verleden prachtige, schrijnende herinneringen op aan de jaren van na de oorlog, maar welke oorlog?

Sjuul Deckwitz (1952) publiceerde eerder De zegenrijke staat van sherry (ultramoderne vertellingen, 1990), God aan het IJ (verhalen, 1993) en de romans Gelijk de zee (1995) en Engelse liefde (1999).

'Ik hou van haar humor in moeilijke tijden' (Jan Mulder over Deckwitz' boeken).

'Wie zo observeert en formuleert, slaat monter munt uit het gemodder' (Arjan Peters in de Volkskrant over Gelijk de zee).

'Deckwitz is een groot, ouderwets verteltalent' (Ingrid Hoogervorst in De Telegraaf over Engelse liefde).