Filip Meert, een jonge Antwerpse ondernemer, is in het jaar 2000 op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. In een grootschalige antifraudeactie van het gerecht raakt hij verzeild in de meedogenloze mangel van de Belgische justitie. Zonder enig aanwijsbaar bewijs van schuld wordt hij veroordeeld, terwijl hij zijn onschuld blijft uitschreeuwen. Tegen zijn veroordeling tot drie jaar gevangenisstraf gaat hij in beroep, waar hij door de tiende (bloed)kamer wordt veroordeeld tot de maximumstraf. Hij zal uiteindelijk - wegens ontkenning - 45 maanden in de gevangenis doorbrengen.
DE BLOEDKAMER vertelt het ijzingwekkende verhaal van een onschuldige man naar wie nooit geluisterd wordt. Het boek legt haarfijn uit hoe een vooringenomen speurder met scoringsdrang iemand zomaar het etiket 'schuldig' kan opspelden, en hoe rechters die overweldigd lijken door de complexiteit van een dossier, dit oordeel kritiekloos overnemen.
Het getuigenis van Filip Meert over zijn ervaringen achter de tralies is al minstens even hallucinant. De vergeetputten van Merksplas, de middeleeuwse infrastructuur, het platte machtsmisbruik van gefrustreerde bewakers, de drugshandel achter de tralies waar ook cipiers fortuinen mee verdienen.
DE BLOEDKAMER legt de vinger op de wonde: onze Belgische justitie is ziek, en onschuldige burgers lopen het risisco om hier op een schrijnende manier het slachtoffer van de worden.
DE BLOEDKAMER vertelt het ijzingwekkende verhaal van een onschuldige man naar wie nooit geluisterd wordt. Het boek legt haarfijn uit hoe een vooringenomen speurder met scoringsdrang iemand zomaar het etiket 'schuldig' kan opspelden, en hoe rechters die overweldigd lijken door de complexiteit van een dossier, dit oordeel kritiekloos overnemen.
Het getuigenis van Filip Meert over zijn ervaringen achter de tralies is al minstens even hallucinant. De vergeetputten van Merksplas, de middeleeuwse infrastructuur, het platte machtsmisbruik van gefrustreerde bewakers, de drugshandel achter de tralies waar ook cipiers fortuinen mee verdienen.
DE BLOEDKAMER legt de vinger op de wonde: onze Belgische justitie is ziek, en onschuldige burgers lopen het risisco om hier op een schrijnende manier het slachtoffer van de worden.
