Als de flamboyante Venetiaan Alessandro Apollinare Ortolani zich geconfronteerd ziet met zijn sterfelijkheid, vraagt hij de Nederlandse schrijver Ruben naar Venetië te komen om zijn levensverhaal op te tekenen. ‘Een opera in te veel aktes’ moet het worden, die begint in 1924 wanneer de jonge Sandro zes jaar oud is en Italië al enkele jaren leeft onder het fascisme van Mussolini.
Vol overgave vertelt Ortolani over zijn jeugd en zijn liefdes, zijn heldendaden en mislukkingen, zijn zoektocht naar schoonheid en zijn diepste gemis. Ortolani’s verhalen worden gaandeweg wonderbaarlijker, en Ruben begint zich af te vragen waar hij eigenlijk naar luistert: een waarheidsgetrouwe autobiografie of een bij elkaar gefantaseerd heldenepos?
