'Je kunt me niet wijsmaken dat iemand die niet van oesters en asperges en goede wijn houdt een ziel heeft, of een maag. Hij heeft alleen een overontwikkeld instinct om ongelukkig te zijn.'
Saki was de Britse grootmeester van het satirische korte verhaal. Met vermakelijk venijn werpt hij een blik op de eigenaardigheden van de Britse upper class, in een spitsvondige en trefzekere stijl die berust op zijn indrukwekkende observatievermogen. Zijn talent voor kwinkslagen en zijn beschrijvingen van het aristocratische leven passen in de traditie van Oscar Wilde, Evelyn Waugh en P.G. Wodehouse. Hij schept duidelijk plezier in het kwellen en ontregelen van zijn onnozele personages, terwijl de ontregelaars op de sympathie van de schrijver kunnen rekenen. Zijn plots zijn verfijnd, sinister en bovenal humoristisch, met spectaculaire wendingen. De verhalen vormen een monument in de Engelse literatuur en zijn vandaag de dag nog even scherp en amusant als ruim een eeuw geleden.
Saki (pseudoniem van H.H. Munro) werd in 1870 geboren in Akyab, Birma (nu Myanmar). Na de tragische dood van zijn moeder werd hij door zijn vader op tweejarige leeftijd naar Engeland gestuurd om bij zijn strenge tantes in Devon te gaan wonen. Hun tirannieke opvoeding werd later een terugkerend thema in zijn verhalen. Hij werkte onder andere als journalist, en woonde als correspondent in de Balkan, Rusland en Frankrijk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog - Munro was met zijn 43 jaar eigenlijk te oud - sloot hij zich aan bij het Britse leger. In 1916 werd hij al schuilend aan het front uitgeschakeld door een sluipschutter. Zijn vermeende laatste woorden waren 'Put that damned cigarette out!'.
'Saki's beste verhalen zijn nog altijd beter dan de beste van welke schrijver dan ook.' Roald Dahl
