Steeds twijfelend tussen lichtvoetig of melancholisch mijmert Jo Komkommer over mensen die hij heeft gekend, culthelden die hij heeft verafgood, landen die hij heeft bezocht, werkplekken die soms zijn thuis waren, en vraagt hij zich af ‘waarom sommige momenten herinneringen worden en andere voorgoed verdwijnen’.
De terugkeer van de charlatan is zijn reactie op het vergeten. Personages komen tot leven, herinneringen worden ingekleurd, het verleden herbeleefd. De verhalen zijn soms geestig, soms weemoedig, maar snijden in wezen telkens dezelfde thema’s aan. Ze gaan over vreugde en verdriet. Over de schoonheid van het alledaagse. Over de troostende kracht van humor. En over de zoektocht naar momenten van geluk.
De terugkeer van de charlatan is zijn reactie op het vergeten. Personages komen tot leven, herinneringen worden ingekleurd, het verleden herbeleefd. De verhalen zijn soms geestig, soms weemoedig, maar snijden in wezen telkens dezelfde thema’s aan. Ze gaan over vreugde en verdriet. Over de schoonheid van het alledaagse. Over de troostende kracht van humor. En over de zoektocht naar momenten van geluk.
