Er was een tijd dat piloten én reizigers als avonturiers het luchtruim kozen, als pioniers de hemel bestormden. Vliegenier Victor Heylighen was een van hen. Hij hielp de Congoroute tussen Brussel en Leopoldstad uitbouwen, het werd de belangrijkste luchtverbinding van Sabena. Wanneer de snelle evolutie in de luchtvaart, die tijdens WO II reuzenstappen zette, een einde maakt aan zijn vanzelfsprekende overwicht, raakt zijn leven uit balans. Hoger, sneller, verder, meer: het is een vooruitgang waar hij niet in gelooft en die hij op zijn leeftijd moeilijk lijkt te kunnen bijbenen. Wat moet een piloot die altijd heeft gevlogen met het stuur stevig in handen, vertrouwend op zijn intuïtie en zijn ogen, met al die nieuwerwetse boordapparatuur? En wat als ook nog zijn persoonlijke leven uit balans raakt?
