Viktor Frankl beschrijft in het eerste deel van deze nog steeds actuele klassieker zijn aangrijpende ervaringen in het concentratiekamp, waar hij zijn familie en zijn geliefde vrouw verloor. In het tweede deel introduceert hij zijn logotherapie, een uiterst humane vorm van psychiatrie die is gebaseerd op het streven van de mens om een hogere, definitieve betekenis aan het leven te geven. Voor iemand die jarenlang niets anders dan lijden en de macht van het kwaad heeft gezien, is Frankl verrassend optimistisch over het vermogen van de mens om zich boven het lijden te verheffen, door de keuze 'het lijden waardig te zijn'
