In 1996 besloot Jeroen Brouwers tot zijn eigen tijdschrift dat hij Feuilletons noemde en waarvan 10 afleveringen verschenen: verhalen, herinneringen, dagboekaantekeningen, schrijversportretten, polemieken, brieven, essays en
overpeinzingen van zowel vrolijke als grimmige aard. De Feuilletons bevatten messcherpe polemieken waarin hij niets ontziend de meest uiteenlopende onderwerpen onder de loep neemt en fileert, in een streven de Nederlandse
letteren te zuiveren van parvenu’s en clichés. Als enige overgebleven polemist in de Nederlandse letteren is Brouwers haarscherp, uiterst streng, oergeestig en bovenal – zoals in ieder werk in zijn veelomvattende oeuvre –
virtuoos.
overpeinzingen van zowel vrolijke als grimmige aard. De Feuilletons bevatten messcherpe polemieken waarin hij niets ontziend de meest uiteenlopende onderwerpen onder de loep neemt en fileert, in een streven de Nederlandse
letteren te zuiveren van parvenu’s en clichés. Als enige overgebleven polemist in de Nederlandse letteren is Brouwers haarscherp, uiterst streng, oergeestig en bovenal – zoals in ieder werk in zijn veelomvattende oeuvre –
virtuoos.
