Vertaald door Marianne Kaas
Geen ochtend ter wereld van Pascal Quignard (1948) gaat over het leven van Sainte Colombe, die door zijn tijdgenoten werd geroemd als een groot violist maar die bij het nageslacht slechts bekend was als leermeester van Marin Marais. Totdat er in 1966 vijf composities van hem werden teruggevonden en zijn prachtige verstilde muziek duidelijk maakte dat zijn tijdgenoten niet hadden overdreven. Sainte Colombe is een eenzelvig man die door twee hartstochten beheerst wordt: de liefde voor zijn vrouw en die voor de muziek. Na de dood van zijn vrouw verliest hij zich zo in zijn kunst dat hij vergeet zich om zijn onsterfelijkheid te bekommeren. Concerten aan het hof in Parijs ziet hij als een overbodige concessie aan een wereld vol praalhansen en leeghoofden. De zorg voor het laten uitgeven van zijn composities ervaart hij als een last die hem afhoudt van spelen en componeren.
Lijnrecht tegenover deze steile, introverte man staat zijn leerling Marin Marais die hongert naar roem en erkenning. Marais bewondert de composities van zijn leermeester, maar ziet de noodzaak van concentratie en ascese niet in. Aan het zo vurig begeerde succes zal het Marais niet ontbreken: al op twintigjarige leeftijd speelt hij in het orkest van Lully aan het hof van Lodewijk XIV. Toch zal hij zijn leven lang geobsedeerd blijven door de muziek die Sainte Colombe in zijn huis even buiten Parijs aan de Bièvre, ver van het wereldse rumoer, componeert.
De verfilming van het boek: Tous les matins du monde door Alain Corneau, werd zeer goed ontvangen.
Geen ochtend ter wereld van Pascal Quignard (1948) gaat over het leven van Sainte Colombe, die door zijn tijdgenoten werd geroemd als een groot violist maar die bij het nageslacht slechts bekend was als leermeester van Marin Marais. Totdat er in 1966 vijf composities van hem werden teruggevonden en zijn prachtige verstilde muziek duidelijk maakte dat zijn tijdgenoten niet hadden overdreven. Sainte Colombe is een eenzelvig man die door twee hartstochten beheerst wordt: de liefde voor zijn vrouw en die voor de muziek. Na de dood van zijn vrouw verliest hij zich zo in zijn kunst dat hij vergeet zich om zijn onsterfelijkheid te bekommeren. Concerten aan het hof in Parijs ziet hij als een overbodige concessie aan een wereld vol praalhansen en leeghoofden. De zorg voor het laten uitgeven van zijn composities ervaart hij als een last die hem afhoudt van spelen en componeren.
Lijnrecht tegenover deze steile, introverte man staat zijn leerling Marin Marais die hongert naar roem en erkenning. Marais bewondert de composities van zijn leermeester, maar ziet de noodzaak van concentratie en ascese niet in. Aan het zo vurig begeerde succes zal het Marais niet ontbreken: al op twintigjarige leeftijd speelt hij in het orkest van Lully aan het hof van Lodewijk XIV. Toch zal hij zijn leven lang geobsedeerd blijven door de muziek die Sainte Colombe in zijn huis even buiten Parijs aan de Bièvre, ver van het wereldse rumoer, componeert.
De verfilming van het boek: Tous les matins du monde door Alain Corneau, werd zeer goed ontvangen.
