Groot-Nederland ontstond in 1815 als unie van Nederland, België en Luxemburg. Het nieuwe koninkrijk onder Willem I kreeg meteen te maken met de onafhankelijkheidsoorlog van de Spaanse koloniën in Zuid-Amerika. Vertegenwoordigers van rebellenleider Simón Bolívar probeerden er wapens te kopen en vrijwilligers te werven. In 1819 werd de republiek Groot-Colombia uitgeroepen. Willem I was de eerste en enige koning van Groot-Nederland, Bolívar de eerste en enige president van Groot-Colombia. In 1830 bezweken zowel het koninkrijk als de republiek aan hun interne twisten en daarmee kwam ook een eind aan de onderlinge betrekkingen en aan Willems kans om zijn koninkrijk als een grote mogendheid op de kaart te zetten. Sytze van der Veen beschrijft de onbekende en fascinerende interactie tussen deze twee kortstondige superstaten. Na de afscheiding van België in 1830 verdween Colombia uit het zicht en kroop het verkleinde Nederland in zijn schulp.
