Veel joodse denkers worstelen in de nasleep van de Holocaust met twee vragen: hoe is deze georganiseerde misdaad in godsnaam mogelijk geweest? En hoe kunnen we voortaan nog het Westerse vrije denken vertrouwen? Als joodse vluchtelinge en filosofe legt Hannah Arendt de oorzaak van het falen vooral in de heersende ‘cultuur van gedachteloosheid’. Zij zoekt naar een remedie tegen de banalisering van het kwaad.
Hoe moeten we waarheid en democratie, publieke opinie en persoonlijke overtuiging bij elkaar houden? Hoe kunnen we met al onze verschillen en onze vreemdheid toch een samen-denkende gemeenschap vormen? In de verwarring van het zogeheten post-truth tijdperk kan Arendt een gids zijn. Leven in waarheid steunt in haar ogen op de erkenning en maximale inzet van ieders ‘vermogen tot oordeelskracht’ in een open publieke ruimte.
De reeks Heldere bronnen plaatst telkens een historische figuur met een uitzonderlijk sociaal en spiritueel engagement in de kijker. Elk boek baseert zich op een eerdere studiedag. In 2017 was het de beurt aan Hannah Arendt. De grote opkomst bewees de actualiteit van haar filosofie in een tijd van informatieovervloed, schijnnieuws, polarisatie van opinies en verslaving aan sociale media.
