In Henriëtte Josephine, maar zij noemt me Muis vertelt het muisje zelf haar verhaal. Ze woont in de tuin van een groot huis. Ze lijkt een muis als alle andere, maar vergis je niet. Ze laat zich het best omschrijven als familiemuis, avontuurlijk, soms wat roekeloos en ondeugend, maar bovenal een spraakwaterval. Ze sleept je mee in haar wereld, waar voorzichtigheid en de zoektocht naar voedsel een grote rol spelen. Door het afluisteren van een gesprek tussen de mensen van het grote huis, wordt haar drang naar avontuur aangewakkerd. Ze ziet er kans toe om met de mensen op reis te gaan. Ongelooflijk? Misschien, maar muizen zijn verschrikkelijk pienter en inventief. Bovendien, niets menselijks is Henriëtte Josephine vreemd.
