Het getraliede raam is een van de opmerkelijkste werken uit het oeuvre van Klaus Mann en is een sprookjesachtige hervertelling van de laatste levensjaren van koning Ludwig II van Beieren. In dit verhaal wordt de koning onbekwaam verklaard door zijn regering en gevangengezet in Slot Berg. ‘Het getraliede raam,’ schrijft Klaus Mann er zelf over in zijn autobiografie, ‘gaat over de dood van een man, of eigenlijk over zijn doodswil, zijn vlucht in de duisternis.’ Tegelijkertijd gaat deze novelle ook over geluk, volgens Klaus de vluchtigste van alle illusies die toch werkelijk zijn en het enige werkelijke zijn zolang ze duren. Het getraliede raam werd voor het eerst gepubliceerd in 1937 en opgedragen aan zijn levenspartner van vele jaren, Thomas Quinn Curtiss.
