Het paradijs is een plaats of een toestand, waarnaar mensen hebben verlangd, waarop ze hebben gehoopt en dat ze hebben willen bereiken met eigen middelen. Als zij meenden het paradijs bereikt te hebben, kwam de grote teleurstelling: het was geen paradijs, soms het tegendeel. Soms meenden mensen elkaar te mogen doden om dit paradijs te veroveren. Dit boek beschrijft al die menselijke hoop, hun inzet en hun verlangens. Het begint bij de Grieken, bij Pythagoras, gaat verder met het christendom en de islam. Dan gaat de auteur verder door de menselijke geschiedenis totdat hij het boek afsluit met consumentisme en de pogingen daaraan te ontsnappen door in de wildernis een bestaan, puur volgens de natuur, te leiden. Hij heeft dan ook het sociaal-darwinisme behandeld, dat tot eugenetica leidde, uitmondend in de massale moord op joden onder het nationaal-socialisme. De auteur schrijft zeer boeiend, soms met een licht ironische benadering, soms ook uiterst serieus. Zo slaagt hij erin het thema van het paradijs historisch op velerlei wijzen te belichten. Het drama van de wederdopers in Munster stipt hij slechts aan. Met enkele illustraties in zwart-wit, eindnoten, een literatuuropgave en register.
