Het walviskind

Haarlem in de jaren vijftig. Ten tijde van de economische malaise wordt
de walvisvaart nieuw leven in geblazen als oplossing voor het voedseltekort
en het tekort aan oliën na de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens piekjaren wordt Jan Wassenberg, ‘de kleine’, held van de walvisvaart.
Van eenvoudige volksjongen die van kinds af verlangt naar de zee
tot de grootste reiziger van de buurt. In het leven van Jans jonge dochter
draait alles om water. Van het leren fileren van verse vis tot samen
met haar vader gaan vissen, tot een dagje naar de visafslag in IJmuiden.
Hij glorieert in het café met zijn schippersverhalen maar is deze stoere
walvisvaarder wel zo heldhaftig als hij zich voordoet?

Lang na het overlijden van haar ouders vindt ze op zolder een pak brieven
van haar ouders. Het bleken brieven te zijn die zij elkaar schreven
in de tijd dat haar vader voer op de Willem Barendsz. Aangezet door de
vondst van de brieven besluit Tanja onderzoek te doen naar de inhoud
en betekenis van de walvisvaart in Nederland in die tijd. En naar de
precieze rol van haar vader daarin, hetgeen geresulteerd heeft in een
historisch en persoonlijk verhaal over de walvisvaart.