In Hoe wil je me hebben? Vertelt Wax over haar dramatische jeugd waarin ze geterroriseerd wordt door twee volkomen getraumatiseerde ouders, Oostenrijkse joden die in 1938 vluchtten naar Amerika. Ze schrijft hoe ze droomde van een toneelcarrière en direct na de middelbare school naar Engeland vertrok. Nadat ze door ontelbaar veel gezelschappen was afgewezen, slaagt ze er uiteindelijk in een plek bij The Royal Shakespeare Company te verwerven als enthousiast vertolker van bijrollen. Ervan overtuigd dat ze voor meer en beter in de wieg gelegd was, belandde ze bij French en Saunders op het podium. Toen bleek haar cynisme, dat ze tijdens haar kinderjaren als een soort overlevingsschild rond zich had opgetrokken, haar kracht en toekomst te zijn.
Ze leefde haar leven in de zesde versnelling en genoot van de roem en aandacht van de sterren, maar dan stort ze in en belandt in een psychiatrische inrichting. Het is alsof ze buitenkomt. Eindelijk mag ze vragen: “How do you cope with life?”. Hoe wil je me hebben? Is een diep ontroerende, eerlijke en compromisloze autobiografie van een vrouw die we allemaal dachten te kennen.
Ze leefde haar leven in de zesde versnelling en genoot van de roem en aandacht van de sterren, maar dan stort ze in en belandt in een psychiatrische inrichting. Het is alsof ze buitenkomt. Eindelijk mag ze vragen: “How do you cope with life?”. Hoe wil je me hebben? Is een diep ontroerende, eerlijke en compromisloze autobiografie van een vrouw die we allemaal dachten te kennen.
