… woorden wikken en wegen hun waarde
zonder landkaart als pelgrims op stap
naar deze of gene onbetreden leegte
hun verhalen vullen de harten van wie luistert
wie een woord aardig vindt
raapt het op, draait het rond in zijn hand
houdt het tegen zijn oor, likt eraan als een kind
aan een toverbal, verwonderd om de draagkracht
van lange blonde haren in een torenkamer ...
(uit: Als de tijd zich rijp acht)
