De elf jongens die in april 1958 op het Dürer Gymnasium eindexamen doen, gaan stuk voor stuk een schitterende toekomst tegemoet. Briljant als ze elk op hun eigen wijze zijn, gaan ze alle elf naar de universiteit. Hun carrières nemen een hoge vlucht, maar uiteindelijk plegen ze allemaal zelfmoord, of iets wat daarop lijkt. Inmiddels op aarde is een existentiële roman over noodlot en ambitie, maar ook een lofzang op de klassieke humaniora en de verwerving van een ouderwetse eruditie.
