Het is 1979. Feminisme, terrorisme en bootvluchtelingen bepalen het nieuws. De tijden veranderen! Zo ook voor de Maasstad, waar de stadsvernieuwing huishoudt als een bommenwerper. En voor schoolverlater Rinus, een dokterszoon die zich ontheemd voelt sinds hij op kamers in een achterbuurt woont.
Afgewezen door de academie moet hij werken voor de kost. Maar Rinus heeft geestelijke ruimte nodig om aan zijn theorieën te werken. Daarom bedenkt hij de Zero Profile Career: een aaneenschakeling van uitzendbaantjes die stompzinnig genoeg zijn om bij weg te kunnen dromen. Ambitieus plan!
Terwijl Rinus zich schrap zet voor de ongeschoolde arbeid, krijgt hij steun uit onverwachte hoek van een beschermengel. Die heeft hij hard nodig, want geen baantje is wat het lijkt. Ook het uitgaansleven van de metropool biedt nergens verlossing. En iedere avond weerklinkt de stem van zijn manische moeder op het antwoordapparaat.
Een jaar lang houdt hij zijn queeste vol. Dan dient de toekomst zich aan met het volgende decennium. Rinus’ kaartenhuis is ingestort. Als zelfs zijn engel al te menselijk blijkt, knapt er iets in hem waar geen theorie vat op heeft.
Rein Hannik schrijft verhalen die koorddansen tussen melancholie en zwarte humor (www.reinhannik.nl). In 2016 verscheen van zijn hand de biografie Coef waarin hij het relaas van zijn even gestoorde als fascinerende moeder vertelt.
Afgewezen door de academie moet hij werken voor de kost. Maar Rinus heeft geestelijke ruimte nodig om aan zijn theorieën te werken. Daarom bedenkt hij de Zero Profile Career: een aaneenschakeling van uitzendbaantjes die stompzinnig genoeg zijn om bij weg te kunnen dromen. Ambitieus plan!
Terwijl Rinus zich schrap zet voor de ongeschoolde arbeid, krijgt hij steun uit onverwachte hoek van een beschermengel. Die heeft hij hard nodig, want geen baantje is wat het lijkt. Ook het uitgaansleven van de metropool biedt nergens verlossing. En iedere avond weerklinkt de stem van zijn manische moeder op het antwoordapparaat.
Een jaar lang houdt hij zijn queeste vol. Dan dient de toekomst zich aan met het volgende decennium. Rinus’ kaartenhuis is ingestort. Als zelfs zijn engel al te menselijk blijkt, knapt er iets in hem waar geen theorie vat op heeft.
Rein Hannik schrijft verhalen die koorddansen tussen melancholie en zwarte humor (www.reinhannik.nl). In 2016 verscheen van zijn hand de biografie Coef waarin hij het relaas van zijn even gestoorde als fascinerende moeder vertelt.
