Sterke vrouwen met hun eigen geheimen en sores. Ze gaan hun gang, lopen hun eigen weg in het doolhof dat Leven heet. De wegen lopen soms parallel, kruisen elkaar regelmatig en gaan uiteindelijk ieder een eigen kant uit. Deze roman speelt zich af op West-Kreta èn in Noord-Holland. De hoofdpersoon is Ida, een vrouw van 66, die afscheid neemt van haar leven als werkende vrouw en haar eigen weg gaat zoeken. De draad van Ariadne in het labyrint staat symbool voor het zich redden uit lastige situaties en dat doen de vrouwen in de roman: moeder Nelly, die bekneld zat in een katholiek milieu , dochter Ella, die worstelt met keuzes en dilemma’s, muze Bernadette, die de valse start in haar leven probeert te overwinnen. De schrijfster neemt de lezer mee in de hoofden van de vrouwen, steeds een andere vrouw. Er staan nauwelijks dialogen in het verhaal, vooral gedachten en situaties. De mise en abyme, een verhaal in het verhaal, is een opvallend stijlkenmerk, evenals de rol van poëzie.
Tineke van Roozendaal
Tineke van Roozendaal
