Wim Hofman (Oostkapelle 1941, woont in Vlissingen) begon met het publiceren van zijn gedichten in 1998. Werk van hem verscheen in literaire tijdschriften als Tirade en Raster. Zijn eerste dichtbundel Wat we hadden en wat niet werd uitgebracht in 2003. Laat ons drinken is zijn vierde bundel. De titel is een respons op een lange litanieachtige tekst waarbij het glas geheven wordt op dieren zowel als mensen, op filosofen, zeekomkommers, en glasblazers. In andere, soms verstilde, landschappelijke gedichten komen ook nogal eens dieren terug, vogels vooral, de een muzikaler dan de andere, maar ook krabben, een krekel of een worm die gezien wordt als de onwillige uitvinder en ontwerper van het vraagteken. De bundel bevat een aantal autobiografische teksten, zoals de herinnering aan een onweer of een kinderbegraafplaatsje, maar ook een gedicht dat uitgaat van een dagboektekst van Paul Klee uit 1906. Dat is niet vreemd als men bedenkt dat deze Duits-Zwitserse kunstenaar een belangrijke inspiratiebron is voor Hofman, behalve dichter, ook beeldend kunstenaar en illustrator. Dit jaar(2013) ontvangt hij van de P.C.Hooftstichting de Max-Velthuijs-prijs voor zijn illustratief werk. Mede daarom zijn in deze bundel enkele tekeningen van zijn hand opgenomen.
