In Laatste schooldag vertelt Jan Siebelink met humor, mededogen en betrokkenheid over de idealen en drama's van docenten en staf op een middelbare school. Hij portretteert het lyceum als een gemeenschap van rangen en standen, waar machtspolitiek en intimidatie aan de orde van de dag zijn en waar een fragiel evenwicht heerst dat elk moment kan worden verstoord. Het zijn daarbij niet de leerlingen, maar de collega's die zwakkere docenten te gronde richten.
