Land/tong is een bundel over het terugkeren, en over de onmogelijkheid daartoe; over de herinnering en nostalgie, en over het gevaar daarvan; over verraad, liefde en zelfbedrog; over de lichamelijkheid van het landschap en de lichamelijkheid van de taal die dat landschap benoemt.
Op de IJzervlakte staat de hoofdpersoon oog in oog met de heuvels op de grens met Noord-Frankrijk. De Westhoek heeft hij lang geleden achter zich gelaten, maar waar de stedeling die hij geworden is ook heen reist, hij is ertoe veroordeeld om telkens weer terug te keren naar die oude, bescheiden getuigenheuvels. Of het nu in Noord-Amerika is, Ethiopië, of op de Hebriden, elk landschap meet hij af aan de zee, de heuvels en de vlakte uit zijn jeugd. Pratend definieert hij zijn kindertijd en het landschap waaraan hij zich probeert te ontworstelen. ‘Als je de bergen kunt zien,’ zegt de volksmond, ‘is er regen op komst.’
De geografische grensgebieden die hij opzoekt, drijven hem onvermijdelijk naar de grensgebieden van de taal, naar het spanningsveld tussen transparantie en dichtheid. Voor de dichter is de taal een zintuig waarmee hij de werkelijkheid betast en besnuffelt.
Ivan Ollevier (Veurne, 1960) is journalist bij de VRT-nieuwsdienst, waar hij onder meer de Britse politiek volgt. Hij publiceerde volgende dichtbundels: Passionaria (1984), Een ruime tijd (1985), Residu (1988) en Efemeriden (1994). Gedichten van Ivan Ollevier verschenen o.a. in de literaire tijdschriften De Brakke Hond, Dietsche Warande & Belfort, Poëziekrant, De Vlaamse Gids en Yang. Zijn werk werd onder meer bekroond met de Literaire Prijs van de Stad Brussel (1987).
Op de IJzervlakte staat de hoofdpersoon oog in oog met de heuvels op de grens met Noord-Frankrijk. De Westhoek heeft hij lang geleden achter zich gelaten, maar waar de stedeling die hij geworden is ook heen reist, hij is ertoe veroordeeld om telkens weer terug te keren naar die oude, bescheiden getuigenheuvels. Of het nu in Noord-Amerika is, Ethiopië, of op de Hebriden, elk landschap meet hij af aan de zee, de heuvels en de vlakte uit zijn jeugd. Pratend definieert hij zijn kindertijd en het landschap waaraan hij zich probeert te ontworstelen. ‘Als je de bergen kunt zien,’ zegt de volksmond, ‘is er regen op komst.’
De geografische grensgebieden die hij opzoekt, drijven hem onvermijdelijk naar de grensgebieden van de taal, naar het spanningsveld tussen transparantie en dichtheid. Voor de dichter is de taal een zintuig waarmee hij de werkelijkheid betast en besnuffelt.
Ivan Ollevier (Veurne, 1960) is journalist bij de VRT-nieuwsdienst, waar hij onder meer de Britse politiek volgt. Hij publiceerde volgende dichtbundels: Passionaria (1984), Een ruime tijd (1985), Residu (1988) en Efemeriden (1994). Gedichten van Ivan Ollevier verschenen o.a. in de literaire tijdschriften De Brakke Hond, Dietsche Warande & Belfort, Poëziekrant, De Vlaamse Gids en Yang. Zijn werk werd onder meer bekroond met de Literaire Prijs van de Stad Brussel (1987).
