In Len de l'el, de nieuwste dichtbundel van Hedwig Speliers, wordt opnieuw gereisd. In zijn Suites françaises bezocht hij diverse sites verspreid over heel Frankrijk. Ditmaal stuwt zijn Renault Scénic ons naar het kruispunt van de Languedoc, de Rouergue en de Quercy, het soms heuvelachtige, soms bergachtige gebied tussen het Centraal Massief en de Pyreneeën. Maar het gaat om veel meer dan om keepsake. Hedwig Speliers bezingt het hart en de ziel van het land en het landschap van Maurice de Guérin (1810-1839), de onbekende Franse romantische dichter van wie hij tegelijk een biografie schreef. De gedichten in Len de l'el zijn doordrenkt van hetzelfde natuurparfum als de prozagedichten van De Guérin.
Len de l'el is Occitaans voor loin de l'oeil, een druivenras dat exclusief in de Gaillacois wordt gekoesterd en zo wordt genoemd om zijn lange steel, waardoor de druif bij het plukken ver van het oog komt te staan. Hier is het een metafoor voor afstand: afstand in de tijd (de romantiek) en in de ruimte (België-Languedoc).
Len de l'el is Occitaans voor loin de l'oeil, een druivenras dat exclusief in de Gaillacois wordt gekoesterd en zo wordt genoemd om zijn lange steel, waardoor de druif bij het plukken ver van het oog komt te staan. Hier is het een metafoor voor afstand: afstand in de tijd (de romantiek) en in de ruimte (België-Languedoc).
