New Orleans is van mij.
Je kent me niet bij naam, maar ik heb de touwtjes van alles wat je ziet in handen – en ook van alles wat je niet ziet.
Mijn invloed kent geen grenzen en mijn eisen worden altijd ingewilligd.
Er was geen goede reden voor me om geld te lenen aan een distilleerderij, een bijna failliet familiebedrijf,
behalve dat het me een fijn gevoel geeft dat ze daarom bij mij in het krijt staan.
Dat zíj daarom bij mij in het krijt staat.
Ze weet niet dat ze mijn aandacht heeft getrokken.
Ze had beter op moeten passen.
Ik zorg ervoor dat ze van mij wordt.
En dan verslind ik haar met haar en huid.
Wie weet houd ik haar wel bij me.
Het is tijd voor haar om haar schuld in te lossen.
Keira Kilgore, je nieuwe eigenaar heet Lachlan Mount.
