Willem Wilmink zag het persoonlijk leven als een kringloop: “We lopen in een kring. En je hoeft niet dement te worden om in het herfsttij van je leven weer veel meer een kind te zijn dan je in de loop van je carrière was. Het is niet voor niets dat kinderen zo goed met hun opa’s en oma’s kunnen opschieten: dat zijn geestverwanten, meer dan hun ouders.”* Wij zijn dat zeker ook als oudoom en oudtante. Maar weer anders dan de oma’s en opa’s. Hoe anders mag blijken uit dit persoonlijke relaas over de eerste twee levensjaren van de ‘tweelingmokkeltjes’. Met een schuine blik naar de wereld om hen heen. (*Willem Wilmink. Handig literatuurboek: voor mensen met meer verstand dan opleiding)
