In 'Onaantastbaar' laveert Carlo Brouwers tussen onaantastbaarheid en sterfelijkheid, steeds gebruikmakend van opdringend sterke beelden Hij toont zich kwetsbaar, maar ook dankbaar in de nabijheid van vergankelijkheid. En de liefde.
Het is nooit te laat om levensvragen te stellen:
Met de keuze uit alle woorden
die een echte volzin maken,
slechts bestaande uit vier.
Welke zou je kiezen,
welke vier?
Zou je kiezen:
‘zonder jou de leegte’
of
‘wij horen bij elkaar?’
Kies je: ‘ik wil alleen door’
of zeg je:
‘doe mij een bier’
en denk je,
schreeuw je in jezelf
‘waar leef ik voor?’
Het is nooit te laat om levensvragen te stellen:
Met de keuze uit alle woorden
die een echte volzin maken,
slechts bestaande uit vier.
Welke zou je kiezen,
welke vier?
Zou je kiezen:
‘zonder jou de leegte’
of
‘wij horen bij elkaar?’
Kies je: ‘ik wil alleen door’
of zeg je:
‘doe mij een bier’
en denk je,
schreeuw je in jezelf
‘waar leef ik voor?’
