Als haar nicht fantoombeelden begint te zien met haar oog dat ze als gevolg van een operatie niet meer heeft, gaat Bernke Klein Zandvoort op zoek naar wat deze beelden ons over onze blik zeggen. Ze vraagt zich af wat een geestesoog precies is, wat oude zichttheorieën ons kunnen vertellen, wat het betekent om oogstrelend te moeten zijn, en hoe legendes en röntgenapparatuur onze blik veranderden. Daartussen bevraagt ze kritisch de waarde die in onze samenleving aan ons zicht wordt toegekend.
Als rode draad in het weefsel vervlecht ze het persoonlijke verhaal van haar nicht met de levensverhalen van andere vrouwen, en met haar eigen ongemak in kijken en bekeken worden.
Oogsprong, de snelle beweging van de ogen bij het waarnemen, is een poëtische verkenning van zien en niet zien.
