Irene, een Duitssprekende jonge vrouw uit een dictatoriaal geregeerd land, emigreert na een ontmoeting met de Duitser Franz naar de Bondsrepubliek. In West-Berlijn wacht haar een troosteloos bestaan. Ze betrekt een huurkamer en heeft geen deel aan de gebeurtenissen om haar heen. Haar verhouding met Franz verloopt moeizaam.
Irene is erg introvert. Ook de omgang met de homoseksuele Thomas verandert hier niets aan. De gevolgen van een leven onder dictatuur worden nu pas voelbaar. Niets in haar nieuwe omgeving lijkt te kloppen, niets te zijn zoals het hoort. Irenes angstaanjagende vervreemding wordt beschreven in een zeer precieze, tot op het bot gereinigde taal. Een vrijwel onbenoembare geestestoestand is op deze manier toch in woorden gevangen.
Irene is erg introvert. Ook de omgang met de homoseksuele Thomas verandert hier niets aan. De gevolgen van een leven onder dictatuur worden nu pas voelbaar. Niets in haar nieuwe omgeving lijkt te kloppen, niets te zijn zoals het hoort. Irenes angstaanjagende vervreemding wordt beschreven in een zeer precieze, tot op het bot gereinigde taal. Een vrijwel onbenoembare geestestoestand is op deze manier toch in woorden gevangen.
