Albert Weijman (1947) schreef zijn levensbundel ‘Toevallige bedoelingen, filozie’ als een vervolg op zijn dichterlijk debuut ‘Zie!, waarom mensen dichten’ (2018). De bundel is opnieuw een mengeling geworden van levenservaringen, filosofische beschouwingen en poëzie. Filozie dus. De meeste gedichten ontstonden in 2019 tijdens nachtelijke uren. Toevallig. Onuitgenodigd. Albert’s filozie verhaalt over onvermijdelijk vallen en verwonderd weer opstaan. Creatief vallen is geen falen, maar een voorwaarde voor het beoefenen van levenskunsten die therapeutisch werken, zonder therapie te zijn. Filozie leert ons het wonder zien wanneer een toevalligheid verandert in bedoeling. Zo bezien is filozie ook filoZien. Leven is méér dan kennis vergaren, ervaart de bioloog. Leven is levenskunst!, beseft de dichter.
