Verhaal halen gaat over de zoektocht van een dochter naar het verdriet uit haar jeugd. Een verdriet dat ze niet begrijpt. Haar ouders hebben hun zes kinderen, zeker gezien de tijd waarin zij opgroeiden, goed verzorgd. Bovendien spraken anderen altijd lovend over haar ouders en het gezin waar ze deel van uitmaakte. Hoe komt het dan dat zij, en in meer of mindere mate ook haar broers en zussen, zo'n slechte relatie hebben met de man en vrouw die hen grootbrachten? Daar naar vragen is zinloos, weet ze. Haar ouders zijn er van overtuigd dat zij het goed hebben gedaan. En dus besluit zij haar antwoorden zelf te ontrafelen uit het levensverhaal van de twee mensen die haar jeugd bepaalden.
'Een en al herkenning. Het is alsof ik over mijn eigen jeugd lees'
'Een en al herkenning. Het is alsof ik over mijn eigen jeugd lees'
