Twijfelachtig

Het meest opvallende element aan 'wij zijn licht' is de keuze voor de vertelstructuur - nauwelijks vanuit mensen, vooral vanuit elementen als 'sinaasappelgeur', 'de feiten', 'cognitieve dissonantie', of 'het verhaal'.
Het verhaal zelf -de woongroep, de charismatische leider, de labiele volgelingen en uiteindelijk het overlijden van één van hen, het daaropvolgende politie-onderzoek en de overige groepsleden die de draad weer oppakken- is snel genoeg verteld. Vraag is of het steeds wisselend vertelperspectief iets toevoegt, een stuwende kracht of een verdiepend element bijvoorbeeld.
De feitelijke gebeurtenissen in het verhaal.zijn beperkt, zoals het verhaal zelf, in het hoofdstuk waarin dat het perspectief vormt, al constateert. Toch blijft het boek wel boeien, ook.door het rijke taalgebruik. Door deze wijze van vertellen ontstaat er een soort van meta-perspectief, een kaleidoscoop aan belichtingen.
Verrassend en boeiend - tot het hoofdstuk 'wij zijn het verhaal'. In dit hoofdstuk wordt de lezer ook aangesproken op vermeende verwachtingen en reacties. Hier haakte ik af, kon ik niet meer mee in de kaleidoscoop. De urgentie van vertellen en vertellen op deze manier, die het boek tot dan had voortgedreven, viel.weg en leek ineens een 'bedachte truc'.
Vandaar toch maar die 3 sterren in plaats van 4......