Een verhaal gevuld met een vrolijke variatie van vrienden en vijanden

Onlangs heb ik het boek de brief voor de koning gelezen van Tonke Dragt. Het boek is gekroond met de griffel der griffels 1955-2004 en in 1963 heeft Tonke Dragt een onderscheiding gekregen voor het kinderboek van het jaar. De brief voor de koning is uitgekomen in het jaar 1962
Het boek gaat over Tiuri. Tiuri zijn droom is om ridder te worden en hij hoeft nog maar één nacht in een kapel te overnachten zonder iets te zeggen. Zodra hij die opdracht heeft voltooid mag hij een ridder worden. Maar in de nacht klopt er iemand aan. De jongens worden gesmeekt de deur open te doen. Tiuri breekt de regels om te kijken wat de vreemdeling wil. En al snel heeft hij de taak om een brief aan een ridder te bezorgen. Als Tiuri aankomt bij de afgesproken plek vind hij de ridder terwijl hij sterft. Hij geeft Tiuri de belangrijke opdracht de brief naar de koning van Unauwen te brengen. Te paard gaat hij op weg naar Unauwen. Het is een lange en zware reis, en hij wordt ook achternagezeten door de rode ruiters. Zij willen niet dat de brief bezorgd wordt. Het eerste deel gaat Tiuri te paard. Maar Tiuri moet ook de bergen over. Dit moet te voet want het paard kan niet de bergen in. Zo ontmoet hij Piak. Samen gaan ze helemaal naar de koning van Unauwen. Toen de koning eindelijk de boodschap ontving bleek dat er een groot verraad gepleegd zou worden. Het is nog maar de vraag of ze dit kunnen tegenhouden en Unauwen kunnen redden.
De brief van de koning was erg leuk om te lezen. Ik had niet heel veel van het boek verwacht, en was dan ook blij verrast toen het toch leuk bleek te zijn. Ik vond het verhaal leuk en goed opgebouwd. Het was ook erg spannend doordat je nooit wist of Tiuri weer wordt tegengehouden of verhindert. Er zijn namelijk de rode ruiters die een mysterieuze leider hebben zo wordt hij beschreven in het boek: “Niet groot, niet klein, niet kort, niet lang, niet oud, niet jong, niet donker of blond. Zijn ogen zijn het enige dat hem verraadt; Ze zijn zo gemeen als die van een slang.” Er wordt ook beschreven dat hij soms het geluid van hoeven hoort. In het boek staat bijvoorbeeld de zin: “tegelijkertijd werd verder op het pad het geluid van stemmen hoorbaar, en meer hoefgetrappel.” Of bijvoorbeeld dat Tiuri soms hen moet ontwijken door verder te gaan door een bos in plaats van over de weg te gaan. Daarmee wordt duidelijk gemaakt dar de roden ruiters achter hem aan zitten en blijf je het hele boek in spanning.
Ook vind ik het leuk dat door variatie van vijanden, bondgenoten en gevaren het boek interessant blijft. Want het ene moment wordt hij aangevallen en dan zijn ze opeens allemaal vrienden. De opbouw van het boek vond ik ook erg goed. In het begin was het nog een raadsel waar het boek precies over ging maar verder in het verhaal wordt alles langzaam duidelijk. Door het verhaal heen merk je ook op hoe Tiuri groeit en zichzelf ontwikkeld tot een echte ridder. Daar kon je zelfs nog een beetje van leren. Kortom het is een leuk, spannend en leerzaam boek.
Het boek is dus erg spannend, leuk en leerzaam. Het heeft ook een goede opbouw, karakters en veel variatie. Ik zou dit boek zeker aanraden en geef het dan ook 5 sterren.