Lezersrecensie
Een lief, zacht en triest boekje
Zoals de auteur zelf aangeeft in het voorwoord is De muziek van de stilte waarschijnlijk geen boek om op zichzelf te lezen. Maar voor degenen die van De naam van de wind en De angst van de wijze hebben genoten, is dit een mooie aanvulling. Het is een lief, zacht en triest boekje. Het ontbreken van actie stoorde me niet, ik wist op voorhand waar ik me aan kon verwachten (en dat is bij dit boek wel belangrijk). Het enige wat ik miste was inzicht in Auri’s verleden. Haar tijd op de universiteit wordt nauwelijks aangeraakt, en er wordt slechts één keer gehint naar wat haar zo heeft beschadigd. Dat vond ik spijtig. Had er meer van Auri’s verhaal in gezeten, dan had het zonder twijfelen vijf sterren gekregen.
1
Reageer op deze recensie