Lezersrecensie
Stoutmoedige klassieker
Kortsluiting veroorzaakt door een KAT dat is hetgene wat hun eerste moordpoging deed mislukken. Die vond in de badkamer plaats zodat het leek alsof Nick was uitgegleden. Cora was in paniek en samen met Frank moest ze ervoor zorgen dat hij dit ongeluk overleefde want er was een politieagent gepasseerd die de ladder had gezien. De postbode belt altijd tweemaal verscheen in 1934 en was het debuut van James M. Cain. Ondanks de leeftijd van het boek heeft het nog niet veel van zijn pluimen verloren.
De jonge landloper van 24 jaar Frank Chambers wordt van een hooiwagen gegooid en komt terecht bij de Griek Papadakis die in Californië het wegrestaurant Twin Oaks Tavern en een garage runt met zijn vrouw Cora Papadakis. Frank krijgt een jobaanbieding van de Griek die hij in eerste instantie wou afslaan tot hij zijn beeldschone vrouw zag. Het duurde dan ook niet lang vooraleer Frank en Cora samen in bed belanden.
Het verhaal is duidelijk afgebakend in tijd, verloopt mooi chronologisch en duidelijk gestructureerd dankzij de redelijk korte hoofdstukjes. Een echte boekenwurm ben ik niet maar de 123 kort maar krachtige pagina’s waren een plezier om te lezen! Het is een echte klassieker in het thrillergenre. De oorspronkelijke titel van het boek is “The postman always rings twice” wat logisch is aangezien M. Cain een Amerikaan is.Het verhaal is al vier keer verfilmd geweest. Dankzij zijn minimalistische schrijfstijl slaat hij erin to the point te schrijven maar toch de lezer te boeien. Daarom is hij tot op de dag van vandaag nog steeds een grote inspiratiebron voor vele andere schrijvers.
84 jaar geleden zullen de geweldadige en erotische passages zeker voor wat oproer gezorgd hebben. Misschien was dit ook wel een poging om het taboe rond seks te doorbreken. Maar de hedendaagse lezer schrikt hier niet meer van en is zelfs wel wat meer gewoon. Het boek gaat niet enkel over een hartstochelijke liefdesrelatie maar ook over de onmogelijkheid van de perfecte moord.
Cora is een aantrekkelijke jonge vrouw en Nick is allesbehalve een knappe man. Zij is dan ook niet met hem getrouwd uit liefde maar om zijn geld. Dit is ook niet de eerste keer dat we zulk tafereel tegenkomen! Daardoor is haar relatie met Frank extra intense omdat ze een relatie gebaseerd op liefde en aantrekking nog niet heeft gekend met Nick. De eerstvolgende logische stap was Nick vermoorden. Dit is wel zeer voorspeelbaar en zelfs een cliché! De minnaar en echtgenote gaan de echtgenoot vermoorden zodat ze alleen kunnen zijn en zijn geld kunnen nemen. Na hun eerste mislukte poging neemt Frank terug de benen.
Het grootste deel van het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief van Frank. Af en toe wordt er ook wel een stukje vanuit het standpunt van Katz de advocaat of Cora geschreven. Er zijn ook verscheidene dialogen tussen de personnages.
Na een tijdje komen Frank en Nick elkaar terug tegen op de markt. Nick staat erop dat Frank terug mee komt naar het wegrestaurant en Cora. Cora was nog ongelukkiger dan voordien aangezien Nick kinderen wilde. Dus was het idee om een tweede moordpoging te ondernemen het eerste wat te binnen schoot bij Frank en Cora. Ze gingen ervan uit dat hun plan waterdicht was! Maar misschien was het wel iets te goed gepland. En hebben zij aan zaken gedacht waar je zelfs geen rekening mee moet houden. Zo klonken hun antwoorden tijdens de daaropvolgende politieondervraging geforceerd en ingestudeerd!
M. Cain schreef volgens het ijsbergprincipe van Ernest Hemingwhay. Dit houdt in dat je één achtste ziet en de rest verborgen ligt onder de waterlijn. Of anders gezegd: het tipje van de sluier lichten en het overige aan de fantasie van de lezer overlaten. De personages zijn niet uitgesproken goed of kwaad hier kan je ook je eigen invulling bepalen. Er is geen één algemene verklaring voor de titel. Maar er wordt wel eens gezegd dat je het noodlot niet kunt ontlopen.
Gedurfd en not-done voor die tijd! Een tekortkoming van ongecensureerde gespreksthema naar ons aanvoelen wat logish is aangezien het boek een dikke tachtig jaar geleden geschreven is. Maar dit is geen rede om deze klassieker niet te lezen.
De jonge landloper van 24 jaar Frank Chambers wordt van een hooiwagen gegooid en komt terecht bij de Griek Papadakis die in Californië het wegrestaurant Twin Oaks Tavern en een garage runt met zijn vrouw Cora Papadakis. Frank krijgt een jobaanbieding van de Griek die hij in eerste instantie wou afslaan tot hij zijn beeldschone vrouw zag. Het duurde dan ook niet lang vooraleer Frank en Cora samen in bed belanden.
Het verhaal is duidelijk afgebakend in tijd, verloopt mooi chronologisch en duidelijk gestructureerd dankzij de redelijk korte hoofdstukjes. Een echte boekenwurm ben ik niet maar de 123 kort maar krachtige pagina’s waren een plezier om te lezen! Het is een echte klassieker in het thrillergenre. De oorspronkelijke titel van het boek is “The postman always rings twice” wat logisch is aangezien M. Cain een Amerikaan is.Het verhaal is al vier keer verfilmd geweest. Dankzij zijn minimalistische schrijfstijl slaat hij erin to the point te schrijven maar toch de lezer te boeien. Daarom is hij tot op de dag van vandaag nog steeds een grote inspiratiebron voor vele andere schrijvers.
84 jaar geleden zullen de geweldadige en erotische passages zeker voor wat oproer gezorgd hebben. Misschien was dit ook wel een poging om het taboe rond seks te doorbreken. Maar de hedendaagse lezer schrikt hier niet meer van en is zelfs wel wat meer gewoon. Het boek gaat niet enkel over een hartstochelijke liefdesrelatie maar ook over de onmogelijkheid van de perfecte moord.
Cora is een aantrekkelijke jonge vrouw en Nick is allesbehalve een knappe man. Zij is dan ook niet met hem getrouwd uit liefde maar om zijn geld. Dit is ook niet de eerste keer dat we zulk tafereel tegenkomen! Daardoor is haar relatie met Frank extra intense omdat ze een relatie gebaseerd op liefde en aantrekking nog niet heeft gekend met Nick. De eerstvolgende logische stap was Nick vermoorden. Dit is wel zeer voorspeelbaar en zelfs een cliché! De minnaar en echtgenote gaan de echtgenoot vermoorden zodat ze alleen kunnen zijn en zijn geld kunnen nemen. Na hun eerste mislukte poging neemt Frank terug de benen.
Het grootste deel van het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief van Frank. Af en toe wordt er ook wel een stukje vanuit het standpunt van Katz de advocaat of Cora geschreven. Er zijn ook verscheidene dialogen tussen de personnages.
Na een tijdje komen Frank en Nick elkaar terug tegen op de markt. Nick staat erop dat Frank terug mee komt naar het wegrestaurant en Cora. Cora was nog ongelukkiger dan voordien aangezien Nick kinderen wilde. Dus was het idee om een tweede moordpoging te ondernemen het eerste wat te binnen schoot bij Frank en Cora. Ze gingen ervan uit dat hun plan waterdicht was! Maar misschien was het wel iets te goed gepland. En hebben zij aan zaken gedacht waar je zelfs geen rekening mee moet houden. Zo klonken hun antwoorden tijdens de daaropvolgende politieondervraging geforceerd en ingestudeerd!
M. Cain schreef volgens het ijsbergprincipe van Ernest Hemingwhay. Dit houdt in dat je één achtste ziet en de rest verborgen ligt onder de waterlijn. Of anders gezegd: het tipje van de sluier lichten en het overige aan de fantasie van de lezer overlaten. De personages zijn niet uitgesproken goed of kwaad hier kan je ook je eigen invulling bepalen. Er is geen één algemene verklaring voor de titel. Maar er wordt wel eens gezegd dat je het noodlot niet kunt ontlopen.
Gedurfd en not-done voor die tijd! Een tekortkoming van ongecensureerde gespreksthema naar ons aanvoelen wat logish is aangezien het boek een dikke tachtig jaar geleden geschreven is. Maar dit is geen rede om deze klassieker niet te lezen.
1
Reageer op deze recensie
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
