Voor je weggaat van Clare Swatman is een romantisch verhaal met een bijzondere wending

Voor je weggaat van Clare Swatman is een roman over twee geliefden, Ed en Zoe. Wanneer eerstgenoemde komt te overlijden, lijkt het er op dat het boek gaat over het leven van Zoe na de dood van Ed. Niets is minder waar, na het proloog neemt dit verhaal namelijk een onverwachtse wending.

Wanneer Zoe na een klap op haar hoofd wakker wordt, is het niet 2013 (het ‘heden’), maar 1993. Het jaar waarin ze Ed ontmoette. Even lijkt het er op dat Zoe haar man nog één laatste keer te zien krijgt, maar al snel kom je er achter dat ook de rest van het verhaal bestaat uit dagen uit het verleden. Al snel maakt Zoe er een missie van om het dit keer ‘anders’ te doen. Er is ontzettend veel gebeurd in haar relatie met Ed en met deze tweede kans hoopt ze een verschil voor de toekomst (of het ‘heden’, hoe je het maar wilt zien) te kunnen maken. Of dit wel of niet lukt, verklap ik natuurlijk niet. Daarvoor moet je het boek echt zelf gaan lezen. Waar ik wel wat over zal zeggen is de stijl van het boek.

Een boek voor de echte romanticus
Het gegeven van een tweede kans is zeker origineel, maar de uitvoering wat minder. Naar mijn mening is de stijl net iets te zoetsappig. Ik kan de personages daarom weinig serieus nemen. Ieder hoofdstuk wordt afgesloten met een onzekere Zoe die zich afvraagt of dit dan eindelijk echt de laatste keer is dat ze Ed ziet. En elk hoofdstuk begint met de vraag ‘waar word ik wakker?’ of ‘zie ik Ed vandaag weer?’ Voor het overige deel bestaat het boek uit eindeloze liefdesserenades. Elke dag kan immers Zoe’s laatste dag samen met Ed zijn. Ze probeert er dus alles uit te halen wat er in zit. Ze weet precies de juiste dingen te zeggen en te vragen. Iets waar stiekem natuurlijk iedereen naar verlangt. En misschien juist daarom zo frustrerend is.

Persoonlijk vond ik het allemaal net iets te zoet. Er mocht voor mij wel wat meer pit en spanning in. Dat neemt natuurlijk niet weg dat iemand anders dit boek heerlijk kan vinden. Wegdromen kun je zeker. Net als zwijmelen. En veel moeite om het verhaal te volgen hoef je ook niet te doen. Wat dat betreft is dit een perfect boek voor aan het strand. Je bladert het zo weg. Ben je op zoek naar meer spanning of diepgang? Dan is dit geen boek voor jou. Wel wil ik nog even benadrukken hoe mooi ik het einde vond. Hoewel ik me zo nu en dan ergerde aan de zoete schrijfstijl en voorspelbare dialogen, maakten de laatste hoofdstukken veel goed. Het was mooi, lief en ingetogen. Het maakte het verhaal rond. En daar krijgt Swatman zeker bonuspunten voor.

Sterren: 3 van de 5. ★★★