Lezersrecensie
Hoe om te gaan met het verleden?
Bij het zien van de schitterende cover verwacht je een bijzonder verhaal te gaan lezen waarbij de abrikozenboom een van de hoofdrollen speelt. Een verhaal dat jaren en jaren terug gaat.
Het verhaal wordt deels om en om verteld; door Elisabetta en door Pola. Beiden hebben een triest verleden achter zich waarin ze elkaar, ieder op hun eigen manier, herkennen. Een persoon blijkt later een schakel te zijn tussen Elisabetta en Pola, een persoon waar ze beiden, ieder op een andere manier, een speciale band mee hadden. Je wordt heen en weer geslingerd tussen het heden en verleden, maar dat is niet storend. Af en toe moet je even teruglezen om te begrijpen wat er wordt bedoeld en een andere keer moet je juist verder lezen om te begrijpen wat er eerder bedoeld werd. Dan blijkt het namelijk heel anders in elkaar te zitten dan je dacht.
Soms is het wat langdradig, maar over het algemeen is het vlot geschreven, veel zinnen zijn messcherp. Je voelt ze tot in je ziel.
Het schitterende plot komt als een totale verrassing, het is een plot die je niet aan kan zien komen. Toch laat het je met een vraag die je zelf mag beantwoorden zitten.
Het verhaal laat zien hoe bepaalde mensen ook jaren, generaties later tegen joden aankijken, hoe men na de oorlog soms liever voor een ongelukkig huwelijk koos dan voor de ware liefde omdat de persoon niet in de familie paste. Het is een verhaal over overleven tijdens- en na de oorlog, een verhaal over prille verliefdheid, een verhaal over in het verleden blijven hangen, over omgaan met het verlies van dierbaren, een verhaal over een naar verleden, een verhaal van je droom najagen, wat jaloezie met iemand kan doen.
Minpuntje is dat er een klein stukje in voorkomt die je ook in een ander boek over de Tweede Wereldoorlog kan lezen. Het lijkt erop dat het overgenomen is, maar het kan ook toeval zijn. Soms komt het verhaal wat ongeloofwaardig over.
Kortom, dit is echt een boek voor diegenen die van verhalen over de Tweede Wereldoorlog houden.
Enne na het lezen van dit boek krijg je spontaan zin een boterham met abrikozenjam. Het recept is verweven in het verhaal.
Lees verder op https://surfingann.blogspot.nl/2017/09/de-abrikozenboom-beate-teresa-hanika.html.
Het verhaal wordt deels om en om verteld; door Elisabetta en door Pola. Beiden hebben een triest verleden achter zich waarin ze elkaar, ieder op hun eigen manier, herkennen. Een persoon blijkt later een schakel te zijn tussen Elisabetta en Pola, een persoon waar ze beiden, ieder op een andere manier, een speciale band mee hadden. Je wordt heen en weer geslingerd tussen het heden en verleden, maar dat is niet storend. Af en toe moet je even teruglezen om te begrijpen wat er wordt bedoeld en een andere keer moet je juist verder lezen om te begrijpen wat er eerder bedoeld werd. Dan blijkt het namelijk heel anders in elkaar te zitten dan je dacht.
Soms is het wat langdradig, maar over het algemeen is het vlot geschreven, veel zinnen zijn messcherp. Je voelt ze tot in je ziel.
Het schitterende plot komt als een totale verrassing, het is een plot die je niet aan kan zien komen. Toch laat het je met een vraag die je zelf mag beantwoorden zitten.
Het verhaal laat zien hoe bepaalde mensen ook jaren, generaties later tegen joden aankijken, hoe men na de oorlog soms liever voor een ongelukkig huwelijk koos dan voor de ware liefde omdat de persoon niet in de familie paste. Het is een verhaal over overleven tijdens- en na de oorlog, een verhaal over prille verliefdheid, een verhaal over in het verleden blijven hangen, over omgaan met het verlies van dierbaren, een verhaal over een naar verleden, een verhaal van je droom najagen, wat jaloezie met iemand kan doen.
Minpuntje is dat er een klein stukje in voorkomt die je ook in een ander boek over de Tweede Wereldoorlog kan lezen. Het lijkt erop dat het overgenomen is, maar het kan ook toeval zijn. Soms komt het verhaal wat ongeloofwaardig over.
Kortom, dit is echt een boek voor diegenen die van verhalen over de Tweede Wereldoorlog houden.
Enne na het lezen van dit boek krijg je spontaan zin een boterham met abrikozenjam. Het recept is verweven in het verhaal.
Lees verder op https://surfingann.blogspot.nl/2017/09/de-abrikozenboom-beate-teresa-hanika.html.
2
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anneke Visser
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
